การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย ครั้งที่ 10

บันทึกการเรียนครั้งที่ 10

วัน พุธ  ที่ 15  เดือน มีนาคม ปี 2560 เวลาเรียน 08:30 - 12:30น

ความรู้ที่ได้รับ

การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

รูปแบบการจัดการศึกษา

• การศึกษาปกติทั่วไป (Regular Education)

• การศึกษาพิเศษ (Special Education)

• การศึกษาแบบเรียนร่วม  (Integrated Education หรือ Mainstreaming)

• การศึกษาแบบเรียนรวม  (Inclusive Education)

การจัดการศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

• เด็กที่มีความต้องการพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้ถ้าได้รับโอกาสในการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเขา

ความหมายของการศึกษาแบบเรียนร่วม

• การจัดให้เด็กพิเศษเข้าไปในระบบการศึกษาทั่วไป

• มีกิจกรรมที่ให้เด็กพิเศษกับเด็กทั่วไปได้ทำร่วมกัน

• ใช้ช่วงเวลาช่วงใดช่วงหนึ่งในแต่ละวัน

• ครูปฐมวัยและครูการศึกษาพิเศษร่วมมือกัน

การเรียนร่วมบางเวลา (Integration)

• การจัดให้เด็กพิเศษเรียนในโรงเรียนปกติในบางเวลา

• เด็กพิเศษได้มีโอกาสแสดงออก และมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีกับเด็กปกติ

• เป็นเด็กพิเศษที่มีความพิการระดับปานกลางถึงระดับมาก จึงไม่อาจเรียนร่วมเต็มเวลาได้

การเรียนร่วมเต็มเวลา (Mainstreaming)

• การจัดให้เด็กพิเศษเรียนในโรงเรียนปกติตลอดเวลาที่เด็กอยู่ในโรงเรียน

• เด็กพิเศษได้รับการจัดกระบวนการเรียนรู้และบริการนอกห้องเรียนเหมือนเด็กปกติ

• มีเป้าหมายเพื่อให้เด็กเข้าใจซึ่งกันและกัน ตอบสนองความต้องการซึ่งกันและกันและมีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน

• เด็กปกติจะยอมรับความหลากหลายของมนุษย์ เข้าใจว่าคนเราเกิดมาไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทุกอย่าง ท่ามกลางความแตกต่างกัน มนุษย์เราต้องการความรัก ความสนใจ ความเอาใจใส่เช่นเดียวกันทุกคน

ความหมายของการศึกษาแบบเรียนรวม (Inclusive Education)

• การศึกษาสำหรับทุกคน

• รับเด็กเข้ามาเรียนรวมกันตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษา

• จัดให้มีบริการพิเศษตามความต้องการของแต่ละบุคคล

Wilson , 2007

• การจัดการเรียนการสอนที่ยึดปรัชญาของการอยู่รวมกัน (Inclusion)เป็นหลัก

• การสอนที่ดี เป็นการสอนที่ครูกับนักเรียนช่วยกันให้ทุกคนเป็นสมาชิกที่ดีของชุมชน

• กิจกรรมทุกชนิดที่จะนำไปสู่การสอนที่ดี (Good Teaching) ต้องคิดอย่างรอบคอบเพื่อหาหนทางให้นักเรียนทุกคนสามารถเรียนได้

• เป็นการกำหนดทางเลือกหลายๆ ทาง

สรุปความหมายของการศึกษาแบบเรียนรวม

• เป็นการจัดการศึกษาที่จัดให้เด็กพิเศษเข้ามาเรียนรวมกับเด็กปกติ โดยรับเข้ามาเรียนรวมกัน ตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษาและจัดให้มีบริการพิเศษตามความต้องการของแต่ละบุคคล

• เด็กพิเศษทุกคนสามารถเรียนรู้และพัฒนาได้ถ้าได้รับโอกาสในการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเขา

• เกิดจากปรัชญาการศึกษาที่กล่าวไว้ว่า การศึกษาสำหรับทุกคน (Education for All)

• การเรียนรวม เป็นแนวคิดทางการศึกษาอย่างหนึ่งที่โรงเรียนจะต้องจัดการศึกษาให้กับเด็กทุกคนโดยไม่มีการแบ่งแยกว่าเด็กคนใดเป็นเด็กปกติ หรือเด็กคนใดเป็นเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

• เด็กเลือกโรงเรียนไม่ใช่โรงเรียนเลือกเด็ก

• เด็กทุกคนที่ผู้ปกครองพาเข้ามาโรงเรียนทางโรงเรียนจะต้องรับเด็กไว้ และจะต้องจัดการศึกษาให้อย่างเหมาะสม และดำเนินการเรียนในลักษณะ “รวมกัน” ที่ทุกคนต่างเป็นส่วนหนึ่ง ของสังคม ทุกคนยอมรับซึ่งกันและกัน

• ทุกคนยอมรับว่ามี ผู้พิการ อยู่ในสังคมและเขาเหล่านั้นต่างก็เป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่จะต้องใช้ชีวิตร่วมกันกับคนปกติ โดยไม่มีการแบ่งแยก

ความสำคัญของการศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

• ปฐมวัยเป็นช่วงเวลาสำคัญที่สุดของการเรียนรู้

• “สอนได้”

• เป็นการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิเศษที่มีขีดจำกัดน้อยที่สุด

บทบาทครูปฐมวัยในห้องเรียนรวม

ครูไม่ควรวินิจฉัย

• การวินิจฉัย หมายถึงการตัดสินใจโดยดูจากอาการหรือสัญญาณบางอย่าง

• จากอาการที่แสดงออกมานั้นอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิดได้

ครูไม่ควรตั้งชื่อหรือระบุประเภทเด็ก

• เกิดผลเสียมากกว่าผลดี

• ชื่อเปรียบเสมือนตราประทับตัวเด็กตลอดไป

• เด็กจะกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ

ครูไม่ควรบอกพ่อแม่ว่าเด็กมีบางอย่างผิดปกติ

• พ่อแม่ของเด็กพิเศษ มักทราบดีว่าลูกของเขามีปัญหา

• พ่อแม่ไม่ต้องการให้ครูมาย้ำในสิ่งที่เขารู้อยู่แล้ว

• ครูควรพูดในสิ่งที่เป็นความคาดหวังในด้านบวก แต่ต้องไม่ให้เกิดความหวังผิดๆ

• ครูควรรายงานผู้ปกครองว่าเด็กทำอะไรได้บ้าง เท่ากับเป็นการบอกว่าเด็กทำอะไรไม่ได้

• ครูช่วยให้ผู้ปกครองมีความหวังและเห็นแนวทางที่จะช่วยให้เด็กพัฒนา

ครูทำอะไรบ้าง

• ครูสามารถชี้ให้เห็นถึงพฤติกรรมของเด็กในเรื่องที่เกี่ยวกับพัฒนาการต่างๆ

• ให้ข้อแนะนำในการหาบุคลากรที่เหมาะสมในการประเมินผลหรือวินิจฉัย

• สังเกตเด็กอย่างมีระบบ

• จดบันทึกพฤติกรรมเด็กเป็นช่วงๆ

สังเกตอย่างมีระบบ

• ไม่มีใครสามารถสังเกตอย่างมีระบบได้ดีกว่าครู

• ครูเห็นเด็กในสถานการณ์ต่างๆ ช่วงเวลายาวนานกว่า

• ต่างจากแพทย์ นักจิตวิทยา นักคลินิก มักมุ่งความสนใจอยู่ที่ปัญหา

การตรวจสอบ

• จะทราบว่าเด็กมีพฤติกรรมอย่างไร

• เป็นแนวทางสำคัญที่ทำให้ครูและพ่อแม่เข้าใจเด็กดีขึ้น

• บอกได้ว่าเรื่องใดบ้างที่เด็กต้องการความช่วยเหลือ

ข้อควรระวังในการปฏิบัติ

• ครูต้องไวต่อความรู้สึกและตัดสินใจล่วงหน้าได้

• ประเมินให้น้ำหนักความสำคัญของเรื่องต่างๆได้

• พฤติกรรมบางอย่างของเด็กไม่ได้ปรากฏให้เห็นเสมอไป

การบันทึกการสังเกต

• การนับอย่างง่ายๆ

• การบันทึกต่อเนื่อง

• การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

การนับอย่างง่ายๆ

• นับจำนวนครั้งของการเกิดพฤติกรรม

• กี่ครั้งในแต่ละวัน กี่ครั้งในแต่ละชั่วโมง

• ระยะเวลาในการเกิดพฤติกรรม

การบันทึกต่อเนื่อง

• ให้รายละเอียดได้มาก

• เขียนทุกอย่างที่เด็กทำในช่วงเวลาหนึ่ง หรือช่วงกิจกรรมหนึ่ง

• โดยไม่ต้องเข้าไปแนะนำช่วยเหลือ

น้อง____  อายุ____ขวบ
บันทึกวันที่____
กิจกรรม____

การบันทึกเป็นคำๆ

น้อง ____ อายุ ____ ขวบ

บันทึกวันที่____

ช่วงเวลา ____

คำพูดเด็ก           

การบันทึกไม่ต่อเนื่อง

• บันทึกลงบัตรเล็กๆ

• เป็นการบันทึกสั้นๆเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็กแต่ละคนในช่วงเวลาหนึ่ง

• ด.ญ.______

• อายุ____ขวบ

• บันทึกวันที่26 มกราคม2558

• ช่วงเวลา 

กิจกรรมกลางแจ้ง

การเกิดพฤติกรรมบางอย่างมากเกินไป

• ควรเอาใจใส่ถึงระดับความมากน้อยของความบกพร่อง มากกว่าชนิดองความบกพร่อง

• พฤติกรรมไม่เหมาะสมที่พบได้ในเด็กทุกคน ไม่ควรจัดเป็นสิ่งผิดปกติ

การตัดสินใจ

• ครูต้องตัดสินใจด้วยความระมัดระวัง

• พฤติกรรมของเด็กที่เกิดขึ้น ไปขัดขวางความสามารถในการเรียนรู้ของเด็กหรือไม่

กิจกรรมในห้องเรียน

ช่อแก้ว Super 10 สร้างกำลังใจได้ด้วยเสียง "ดนตรี" | ซูเปอร์เท็น

 


การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้
- ความเข้าใจและการแสดงออกในหน้าที่ของครูที่ดีที่มีต่อเด็กที่มีความต้องการพิเศษทุกคน และเปิดโอกาสให้เด็กๆสามารถเรียนรู้และพัฒนาการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความต้องการพิเศษของเขา

ผลการประเมิน

การประเมินตนเอง

- เข้าเรียนตรงเวลา
- มีความคิดที่เปลี่ยนไปและเข้าใจในตัวของเด็กๆที่มีความต้องการพิเษศมากขึ้น

การประเมินเพื่อน

-เพื่อนๆตั้งใจเรียน

การประเมินอาจารย์
- อาจารย์เข้าสอนตรงเวลา
- สื่อการสอนของอาจารย์น่าสนใจมาก